‍

Hoedefiniëren we eco-angst?

De samengestelde term 'eco-angst' verwijst natuurlijk naar 'ecologie' enerzijds en 'angst' anderzijds. De uitdrukking werd in 1997 bedacht en getheoretiseerd door Véronique Lapaige, een Belgisch-Canadese onderzoekster op het gebied van de volksgezondheid. 

Tot op heden bestaat er geen officiële publieke definitie van "eco-angst", maar de internationale gemeenschap legt de nadruk op twee kenmerkende punten: ten eerste, een gevoel van bezorgdheid en angst in verband met klimaatgebeurtenissen en de verschillende scenario's die de planeet de komende jaren bedreigen. 

Ondanks de verscheidenheid aan definities, proberen L.Hogg en R.Watsford en andere Australische en Nieuw-Zeelandse onderzoekers in"The Hogg Eco-Anxiety Scale: Development and validation of a multidimensional scale" een precieze definitie te geven van eco-angst. Volgens hen is het een "term die ervaringen van angst in verband met milieucrises weergeeft". Ze wijzen erop dat het in het bijzonder verwijst naar "angst die verband houdt met klimaatverandering, maar ook angst die wordt opgewekt door een veelheid aan milieurampen, waaronder de uitroeiing van hele ecosystemen en planten- en diersoorten, het vaker voorkomen van natuurrampen en extreme weersverschijnselen, wereldwijde massale vervuiling, ontbossing, zeespiegelstijging en opwarming van de aarde". 

Anderen, zoals de epidemioloog A. Desbiolles in "L'éco-anxiété : Vivre serement dans un monde abîmé" (Eco-angst: sereen leven in een beschadigde wereld) wijzen erop dat eco-angst "de anticiperende angst weerspiegelt die de verschillende scenario's van wetenschappers - zoals die van het Intergouvernementeel Panel inzake klimaatverandering (IPCC) - kunnen oproepen over de levensvatbaarheid van de planeet in de komende decennia". 

Wat is de aard van eco-angst: een mentale ziekte of angst? 

Ondanks het gebrek aan consensus over een academische definitie van de term, is het duidelijk dat ecoangst geen geestesziekte is. De psychiater A. Pelissolo toont in "Les émotions du dérèglement climatique" aan dat eco-angst noch een "syndroom" noch "een psychiatrische diagnose is voor zover het voorkomt in noch de DSM-5 noch de ICD-10, de twee classificatie-instrumenten voor geestelijke stoornissen die wereldwijd worden gebruikt". Omdat eco-angst geen geestesziekte of pathologie is, waarschuwen de onderzoekers voor de risico's van een mogelijke "pathologisering", die leidt tot ongepaste en ineffectieve reacties op de aandoening die individuen ervaren. 

Hoe herken je eco-angst?

Volgens specialisten zoals de eerder genoemde A. Pelissolo "rapporteren mensen die zeggen te lijden aan eco-angst symptomen op het gebied van angststoornissen: paniekaanvallen, angst, slapeloosheid, obsessieve gedachten, eetstoornissen, negatieve emoties". De onderzoeker wijst erop dat "deze symptomen de oorzaak zijn van aanzienlijke verstoring van het dagelijks leven voor sommige individuen, en consulten om deze reden zouden toenemen, vooral in de Verenigde Staten".

‍

‍

Verwar eco-angst niet met solastalgie 

De term solastalgie wordt vaak geassocieerd met eco-angst, hoewel deze laatste, bedacht door G. Albrecht, staat voor "pijn of ziekte veroorzaakt door het verlies of gebrek aan comfort en het gevoel van isolatie geassocieerd met de huidige staat van iemands huis en territorium". Het is belangrijk om te benadrukken dat, ondanks de misleidende associatie van de twee termen, solastalgie een toestand uitbeeldt die in het heden wordt ervaren, terwijl eco-angst verwijst naar zogenaamde anticiperende angst. Voor A. Desbiolles is "eco-angst anticiperend en eschatologisch". Solastalgie is meer gericht op het heden of het verleden: het is nostalgie naar een natuur die met uitsterven wordt bedreigd.

‍

‍

Leer je goed te voelen ondanks eco-angst 

In het door Evoluno georganiseerde webinar over eco-angst gaf psycholoog E. Altenloh ons de sleutels om dit fenomeen te begrijpen en gaf hij praktische adviezen die je meteen kunt toepassen om je ondanks de moeilijkheden en negatieve emoties beter te voelen in je dagelijkse leven. Hier zijn de belangrijkste punten die de specialist naar voren bracht, en we nodigen je uit om het webinar opnieuw te bekijken voor meer informatie over het onderwerp. 

Jezelf helpen

1.Identificeer de bron van je angst: probeer de bron van deze "eco-emotie" te identificeren.

2.Toegankelijke actiemiddelen identificeren: wat kan er gedaan worden? Wat kan je doen om jezelf te helpen?

3.mogelijke acties implementeren om ze te verminderen 

Anderen helpen

1.Actief luisteren: open vragen stellen aan de persoon in moeilijkheden 

2. Neem een neutrale, niet-oordelende houding aan: 

3. kies voor een niet-oplossende benadering: stel geen oplossingen voor 

Hulp zoeken 

1.hulp van gespecialiseerde psychologen 

2.vermijden van "TQR" groepen geleid door mensen die niet gekwalificeerd zijn in counseling

3.groepen op maat van je behoeften en wensen: 

-Luister naar

-acceptatie

-link 

-actie 

Bewust zijn van klimaatproblemen is belangrijk om de mentaliteit te veranderen en de trend te zetten naar meer duurzaamheid en verantwoordelijker gedrag ten opzichte van de planeet en haar hulpbronnen. Maar naast het beschermen van de planeet is het ook nodig om jezelf te beschermen om een rustig geweten en een helder hoofd te houden. Eco-angst is geen mentale ziekte; het is mogelijk om je perceptie van dingen en je mentale patronen te veranderen om meer sereniteit en harmonie tussen jou en je omgeving te bereiken. Als je hulp nodig hebt, kun je altijd rekenen op persoonlijke begeleiding en een sympathieke aanpak van gekwalificeerde psychologen en specialisten, en op onze virtuele Evoluo-oplossing. 

‍

‍